"RITAÐ
ER"
1Mós 2:1-3
Þannig
algjörðist himinn og jörð og öll þeirra prýði.
Guð lauk á hinum sjöunda degi verki sínu, er hann hafði
gjört, og hvíldist hinn sjöunda dag af öllu verki sínu, er hann hafði gjört.
Og
Guð blessaði hinn sjöunda dag og helgaði hann, því að á honum hvíldist Guð
af verki sínu, sem hann hafði skapað og gjört.
Hvíldardagur Drottins Guðs, Herra okkar hinn sjöundi dagur Laugardagurinn sjöundi dagur vikunnar) sem Drottinn helgaði og blessaði,
og Hann
hvídist af öllu sínu verki þ.e.sköpuninni. þannig var Hvíldardagurinn til strax
í Aldingarðinum Eden, og mun einnig verða í hinum nýja himni og á hinni nýju jörð
sem Drottinn mun skapa samkvæmt orði sínu,öll hans fyrirheit munu rætast
Drottin skapari okkar skapaði Hvíldardaginn í uppafi til þess að maðurinn
lifði í helgun
og blessun og að við komum þannig helguð Honum til að viðurkenna Hann sem
skapara okkar og Guð.
Drottinn Guð gaf Hvíldardaginn sem sambands tákn
milli sín og manna, að menn viðurkenni Guð sem sinn skapara.
Og hann mun vel fyrir sjá ef
við leggjum okkar störf til hliðar
og helgum honum daginn samkv. orðinu sem er nákvæmt þar um.
Þegar Drottinn talaði
út boðorðin tíu á fjallstindinum sagði um Hvíldardaginn: Minnstu þess að halda hvíldardaginn
heilagan.
Hvlíldardagurinn var til áður en
Guð talaði boðorðin út á fjallstindinum, já hann ítrekaði
mikilvægi þess að halda sjöundadaginn heilagan frá
kyni til kyns og viður kenna sig sem Drottin Skapara himins og jarðar sú skikkan
mun samkvæmt orði hans verða einnig í hinum nýja himni, og
á hinni nýju
jörð
eða
Sunnudagurinn (þ.e.fyrsti dagur
vikunnar ) dagur sem er settur af: Rómar kirkjunni þ.e. Páfanum.
Hvor er þinn Herra er það Páfinn í Róm eða
Drottinn skapari þinn, hvorn viðurkennir þú, sem þinn Herra?
Jóh 3:31-36
-31- Sá sem kemur að ofan, er yfir öllum. Sá sem er af jörðu, hann er af jörðu
og talar af jörðu. Sá sem kemur af himni, er yfir öllum
-32- og vitnar um það, sem hann hefur séð og heyrt, og enginn tekur á móti
vitnisburði hans.
-33- En sá sem hefur tekið á móti vitnisburði hans, hefur staðfest, að Guð sé
sannorður.
-34- Sá sem Guð sendi, talar Guðs orð, því ómælt gefur Guð andann.
-35- Faðirinn elskar soninn og hefur lagt allt í hönd honum.
-36- Sá sem trúir á soninn, hefur eilíft líf, en sá sem óhlýðnast syninum, mun
ekki sjá líf, heldur varir reiði Guðs yfir honum.
Samkvæmt Orði Drottins viðurkennir þú Drottinn skapara þinn með vali þínu hvað varðar hvíldardag.
Sinn Hvíldardag skapaði Drottin skapari okkar við sköpunina.
Og Guð blessaði hinn sjöunda dag og helgaði hann, því að á honum hvíldist Guð
af verki sínu, sem hann hafði skapað og gjört. Drottinn Guð skapaði samkvæmt orði
sínu og blessaði samkvæmt orði sínu. Drottinn hefur ekki
sett orð manns ofar orði sínui ?
Heb 13:8- Jesús Kristur er í gær og í dag hinn sami og um aldir.
Orðsk 30:6- Bæt engu við orð hans, til þess að hann
ávíti þig eigi og þú standir sem lygari.
1Kor 4 -6- En þetta
hef ég yðar vegna, bræður, heimfært til sjálfs mín og Apollóss, til þess að
þér af okkar dæmi mættuð læra regluna: Farið ekki lengra en ritað er,
og til þess að enginn yðar hroki sér upp einum í vil, öðrum til niðrunar.-7-
Því að hver gefur þér yfirburði? Og hvað hefur þú, sem þú hefur ekki
þegið? En hafir þú nú þegið það, hví stærir þú þig þá eins og
þú hefðir ekki fengið það að gjöf?
1Mós 2:2-3 Guð lauk á hinum sjöunda degi verki sínu, er hann
hafði gjört, og hvíldist hinn sjöunda dag af öllu verki sínu, er hann hafði
gjört.-3- Og Guð blessaði hinn sjöunda
dag og helgaði hann, því að á honum hvíldist Guð af verki sínu, sem hann
hafði skapað
og gjört.
Esk 20: -11-
Og ég gaf þeim setningar mínar og kunngjörði þeim lög mín, þau er maðurinn skal
halda, til þess að hann megi lifa.-12- Ég gaf þeim og hvíldardaga mína, að þeir
væru sambandstákn milli mín og þeirra, til þess að menn skyldu viðurkenna, að ég,
Drottinn, er sá, sem helgar þá.
Esk 20: -19- Ég er
Drottinn, Guð yðar, lifið eftir boðorðum mínum og haldið lög mín og breytið
eftir þeim. Og haldið helga hvíldardaga mína, og séu þeir sambandstákn milli
mín og yðar, til þess að menn viðurkenni, að ég er Drottinn, Guð yðar.
Lúk
6:5 Og hann sagði við þá:
Mannssonurinn er herra hvíldardagsins.
Jóh 10: -27- Mínir
sauðir heyra raust mína, og ég þekki þá, og þeir fylgja
mér.-28- Ég gef þeim eilíft líf, og þeir skulu aldrei að eilífu glatast, og enginn
skal slíta þá úr hendi minni.-29- Faðir minn, sem hefur gefið mér þá, er meiri en
allir, og enginn getur slitið þá úr hendi föðurins.-30- Ég og
faðirinn erum eitt.
Jóh
17:-6- Ég hef opinberað nafn þitt þeim mönnum, sem
þú gafst mér úr heiminum. Þeir voru þínir, og þú gafst mér þá, og þeir hafa
varðveitt þitt orð.
Jóh 17:-24- Faðir, ég vil að þeir, sem þú gafst mér,
séu hjá mér, þar sem ég er, svo að þeir sjái dýrð mína, sem þú hefur gefið
mér, af því að þú elskaðir mig fyrir grundvöllun heims.-25- Réttláti faðir,
heimurinn þekkir þig ekki, en ég þekki þig, og þessir vita, að þú sendir mig.-26-
Ég hef kunngjört þeim nafn þitt og mun kunngjöra, svo að
kærleikur þinn, sem þú hefur auðsýnt mér, sé í þeim og ég sé í þeim.
Heb 13:8- Jesús Kristur er í gær og í dag hinn sami og um aldir.
Og Guð blessaði hinn sjöunda dag
og helgaði hann,
Laugardagurinn er sjöundi dagur vikunnar þ.e. síðasti dagur vikunnar
Drottinn Guð skilgreinir dag frá sólarlagi til sólarlags og
því byrjar sjöundi dagurinn við sólarlag á Föstudegi þ.e. sjötta degi
vikunnar.endar við sólsetur hins sjöunda dags.
( Sjá: 1 Mos.1.5, 8 13, 19, 23; 2:3; Matt.28:1 )
Samkvæmt sögulegum heimildum hefur röð vikudaganna aldrei breyts þrátt fyrir að
almanaks mánuðir hafi breytst
Guð blessaði hinn sjöunda dag og helgaði hinn sjöunda dag því að:
Sjá 1.Mos 2:2-3
Guð lauk á hinum sjöunda degi verki sínu, er hann hafði gjört, og hvíldist hinn
sjöunda dag af öllu verki sínu, er hann hafði gjört. Og Guð blessaði hinn
sjöunda dag og helgaði hann, því að á honum hvíldist Guð af verki sínu, sem hann
hafði skapað og gjört.
Esekíel 20:5-18
-5-
Þegar ég útvaldi Ísrael, vann ég niðjum Jakobs húss eið og gjörði
mig þeim kunnan á Egyptalandi. Þá vann ég þeim eið og sagði: Ég er
Drottinn, Guð yðar!
-6- Þann dag vann ég þeim eið að því að leiða þá burt af
Egyptalandi til þess lands, er ég hafði kannað fyrir þá, er flyti í
mjólk og hunangi, það er prýði meðal landanna.
-7- Og ég sagði við þá:
Sérhver yðar varpi burt þeim viðurstyggðum, er þér hafið fyrir
augum, og saurgið yður ekki á skurðgoðum Egyptalands. Ég er Drottinn,
Guð yðar.
-8- En þeir voru mér mótsnúnir og vildu eigi hlýða mér. Þeir
vörpuðu eigi burt viðurstyggðum þeim, er þeir höfðu fyrir augum, og
þeir yfirgáfu eigi skurðgoð Egyptalands. Þá hugði ég að úthella
reiði minni yfir þá, að svala heift minni á þeim í Egyptalandi.
-9- En ég gjörði það samt
ekki, fyrir nafns míns sakir, svo að það skyldi eigi vanhelgað verða
í augum heiðingja þeirra, er þeir bjuggu meðal, því að í augsýn
þeirra hafði ég gjört mig þeim kunnan, til þess að flytja þá burt
af Egyptalandi.
-10- Og ég flutti þá burt af
Egyptalandi og leiddi þá inn í eyðimörkina. -11- Og ég gaf þeim
setningar mínar og kunngjörði þeim lög mín, þau er maðurinn skal
halda, til þess að hann megi lifa.
-12- Ég gaf þeim og hvíldardaga
mína, að þeir væru
sambandstákn milli mín og þeirra, til þess að menn skyldu
viðurkenna, að ég, Drottinn, er sá, sem helgar þá.
-13- En Ísraelsmenn voru mér mótsnúnir í eyðimörkinni. Þeir breyttu
eigi eftir setningum mínum og höfnuðu lögum mínum, þeim er maðurinn
skal halda, til þess að hann megi lifa, og hvíldardaga mína vanhelguðu
þeir stórum. Þá hugði ég að úthella reiði yfir þá í
eyðimörkinni til þess að gjöreyða þeim.
-14- En ég gjörði það samt ekki, fyrir nafns míns sakir, svo að það
skyldi eigi vanhelgað verða í augum heiðingja þeirra, er horft höfðu
á að ég flutti þá burt.
-15- Þó sór ég þeim í eyðimörkinni, að ég skyldi ekki leiða
þá inn í landið, sem ég hafði gefið þeim og flýtur í mjólk og
hunangi, það er prýði meðal landanna,
-16- af því að þeir höfnuðu lögum mínum og breyttu ekki eftir
boðorðum mínum og vanhelguðu hvíldardaga mína, því að hjarta
þeirra elti skurðgoð þeirra.
-17- En ég kenndi í brjósti um þá meir en svo að ég vildi tortíma
þeim, og gjörði því ekki út af við þá í eyðimörkinni.
-18- Og ég sagði við sonu þeirra í eyðimörkinni: Breytið ekki eftir
siðvenjum feðra yðar og haldið eigi lög þeirra og saurgið yður ekki
á skurðgoðum þeirra.
Jer 31:35-36 Svo segir Drottinn, sem sett hefir sólina til að
lýsa um daga, tunglið og stjörnurnar til að lýsa um nætur, sá er æsir hafið, svo
að bylgjurnar gnýja Drottinn allsherjar er nafn hans: Svo
sannarlega sem þessi fasta skipan mun aldrei breytast fyrir mér segir Drottinn .
Að liðnum hvíldardegi, þegar lýsti af fyrsta degi vikunnar,
Matt 28:1-7
-1- Að liðnum hvíldardegi, þegar
lýsti af fyrsta degi vikunnar,
komu þær María Magdalena og María hin til að líta á gröfina.
-2- Þá varð landskjálfti mikill, því engill Drottins sté niður af himni, kom og
velti steininum og settist á hann.
-3- Hann var sem elding ásýndum og klæðin hvít sem snjór.
-4- Varðmennirnir skulfu af hræðslu við hann og urðu sem örendir.
-5- En engillinn mælti við konurnar: Þér skuluð eigi óttast. Ég veit, að þér
leitið að Jesú hinum krossfesta.
-6- Hann er ekki hér. Hann er upp risinn, eins og hann sagði. Komið og sjáið
staðinn, þar sem hann lá.
-7- Farið í skyndi og segið lærisveinum hans: Hann er upp risinn frá dauðum, sjá
hann fer á undan yður til Galíleu. Þar munuð þér sjá hann. Þetta hef ég sagt
yður.
Mark 16:1-7
-1- Þá er hvíldardagurinn var liðinn,
keyptu þær María Magdalena, María móðir Jakobs og Salóme ilmsmyrsl til að fara og
smyrja hann.
-2- Og mjög árla hinn fyrsta dag vikunnar, um sólarupprás, koma þær að gröfinni.
-3- Þær sögðu sín á milli: Hver mun velta fyrir oss steininum frá
grafarmunnanum?
-4- En þegar þær líta upp, sjá þær, að steininum hafði verið velt frá, en
hann var mjög stór.
-5- Þær stíga inn í gröfina og sjá ungan mann sitja hægra megin, klæddan
hvítri skikkju og þær skelfdust.
-6- En hann sagði við þær: Skelfist eigi. Þér leitið að Jesú frá Nasaret,
hinum krossfesta. Hann er upp risinn, hann er ekki hér. Sjá, þarna er staðurinn, þar
sem þeir lögðu hann.
-7- En farið og segið lærisveinum hans og Pétri: Hann fer á undan yður til
Galíleu. Þar munuð þér sjá hann, eins og hann sagði yður.
Lúk 24:1-10
-1- En í afturelding fyrsta dag
vikunnar komu þær til grafarinnar með ilmsmyrslin, sem þær höfðu búið.
-2- Þær sáu þá, að steininum hafði verið velt frá gröfinni,
-3- og þegar þær stigu inn, fundu þær ekki líkama Drottins Jesú.
-4- Þær skildu ekkert í þessu, en þá brá svo við, að hjá þeim stóðu tveir
menn í leiftrandi klæðum.
-5- Þær urðu mjög hræddar og hneigðu andlit til jarðar. En þeir sögðu við
þær: Hví leitið þér hins lifanda meðal dauðra?
-6- Hann er ekki hér, hann er upp risinn. Minnist þess, hvernig hann talaði við
yður, meðan hann var enn í Galíleu.
-7- Hann sagði, að Mannssonurinn skyldi framseldur verða í hendur syndugra manna og
krossfestur, en rísa upp á þriðja degi.
-8- Og þær minntust orða hans,
-9- sneru frá gröfinni og kunngjörðu allt þetta þeim ellefu og öllum hinum.
-10- Þessar konur voru þær María Magdalena, Jóhanna og María móðir Jakobs og
hinar, sem voru með þeim. Þær sögðu postulunum frá þessu.
Lúk 24:44-45
-44- Og hann sagði við þá: Þessi er merking orða minna, sem ég talaði við
yður, meðan ég var enn meðal yðar, að rætast ætti allt það, sem um mig er ritað í lögmáli Móse, spámönnunum og
sálmunum.
-45- Síðan lauk hann upp huga þeirra, að þeir skildu ritningarnar.
Post 2:1-4
-1- Þá er upp var runninn
hvítasunnudagur, voru þeir allir saman komnir.
-2- Varð þá skyndilega gnýr af himni eins og aðdynjanda sterkviðris og fyllti
allt húsið, þar sem þeir voru.
-3- Þeim birtust tungur, eins og af eldi væru, er kvísluðust og settust á hvern og
einn þeirra.
-4- Þeir fylltust allir heilögum anda og tóku að tala öðrum tungum, eins og
andinn gaf þeim að mæla.
Skaparinn hóf sköpuna á fyrsta degi,
sjá:1Mós 1:1-5
-1- Í upphafi skapaði Guð himin og jörð.-2- Jörðin var þá auð og tóm, og
myrkur grúfði yfir djúpinu, og andi Guðs sveif yfir vötnunum.-3- Guð sagði: Verði
ljós! Og það varð ljós.-4- Guð sá, að ljósið var gott, og Guð greindi ljósið
frá myrkrinu.-5- Og Guð kallaði ljósið dag, en myrkrið kallaði hann
nótt. Það varð kveld og það varð morgunn, hinn fyrsti dagur.
Drottinn lauk verki sínu, sem
var harla gott hinn sjötta dag sjá: 1Mós 1:31-31
Og Guð leit allt, sem hann hafði gjört, og sjá, það var harla gott. Það varð
kveld og það varð morgunn, hinn sjötti dagur.
(aðfangadagur)
Hvíldardagurinn er gefinn áður
en boðorðin tíu eru gefinn því segir í fjórða boðorðinu mmundu að halda
hvíldardadinn sjá: 2Mós 20:8-11
-8- Minnstu þess að halda hvíldardaginn heilagan.
-9- Sex daga skalt þú erfiða og vinna allt þitt verk,
-10- en sjöundi dagurinn er hvíldardagur helgaður Drottni Guði þínum.
Þá skalt þú ekkert verk vinna og ekki sonur þinn eða dóttir þín, þræll þinn
eða ambátt þín eða skepnur þínar, eða nokkur útlendingur, sem hjá þér er innan
borgarhliða þinna,
-11- því að á sex dögum gjörði Drottinn himin og jörð, hafið og allt sem í
þeim er, og hvíldist sjöunda daginn. Fyrir því blessaði Drottinn hvíldardaginn og
helgaði hann.
2Mós 16:28-30
-28- Drottinn sagði við Móse: Hversu lengi tregðist þér við að varðveita
boðorð mín og lög?
-29- Lítið
á! Vegna þess að Drottinn hefir gefið yður hvíldardaginn, þess vegna gefur hann
yður sjötta daginn brauð til tveggja daga. Haldi hver maður kyrru fyrir á sínum
stað, enginn fari að heiman á sjöunda deginum.
-30- Og fólkið hvíldist á hinum sjöunda degi.
Lúk 23:
-50- Maður er nefndur Jósef. Hann var ráðsherra, góður maður og réttvís
-51- og hafði ekki samþykkt ráð þeirra né athæfi. Hann var frá Arímaþeu, borg
í Júdeu, og vænti Guðs ríkis.
-52- Hann gekk til Pílatusar og bað hann um líkama Jesú,
-53- tók hann síðan ofan, sveipaði línklæði og lagði í gröf, höggna í
klett, og hafði þar enginn verið áður lagður.
-54- Það var aðfangadagur og hvíldardagurinn fór í hönd.
-55- Konur þær, er komið höfðu með Jesú frá Galíleu, fylgdu eftir og sáu
gröfina og hvernig líkami hans var lagður.
-56- Þær sneru aftur og bjuggu ilmjurtir og smyrsl. Hvíldardaginn héldu þær kyrru
fyrir samkvæmt boðorðinu.
Jesús Kristur Hinn smurði Drottins lauk á aðfangadegi hvíldardags öllu
sínu verki í holdi og blóði, og gaf blóð sitt ( blóð lambsins ) til að af
má sindir allra manna. Hann hvíldist
af öllu sínu verki samkvæmt hvíldardags boðorðinu
Lúk 23:50-56
-50- Maður er nefndur Jósef. Hann var ráðsherra, góður maður og réttvís
-51- og hafði ekki samþykkt ráð þeirra né athæfi. Hann var frá Arímaþeu, borg
í Júdeu, og vænti Guðs ríkis.
-52- Hann gekk til Pílatusar og bað hann um líkama Jesú,
-53- tók hann síðan ofan, sveipaði línklæði og lagði í gröf, höggna í
klett, og hafði þar enginn verið áður lagður.
-54- Það var aðfangadagur og hvíldardagurinn fór í hönd.
-55- Konur þær, er komið höfðu með Jesú frá Galíleu, fylgdu eftir og sáu
gröfina og hvernig líkami hans var lagður.
-56- Þær sneru aftur og bjuggu ilmjurtir og smyrsl. Hvíldardaginn héldu þær kyrru
fyrir samkvæmt boðorðinu.
Jóh 19:30-37
-30- Þegar Jesús hafði fengið edikið, sagði hann: Það er fullkomnað. Þá hneigði hann
höfuðið og gaf upp andann.
-31-
Nú var aðfangadagur, og til þess að líkin væru ekki á krossunum
hvíldardaginn, báðu Gyðingar Pílatus að láta brjóta fótleggi þeirra og taka
líkin ofan, enda var mikil helgi þess hvíldardags.
-32- Hermenn komu því og brutu fótleggi þeirra, sem með honum voru krossfestir,
fyrst annars, svo hins.
-33- Þegar þeir komu að Jesú og sáu, að hann var þegar dáinn, brutu þeir ekki
fótleggi hans.
-34- En einn af hermönnunum stakk spjóti sínu í síðu hans, og rann jafnskjótt
út blóð og vatn.
-35- Sá er séð hefur, vitnar þetta, svo að þér trúið líka og vitnisburður
hans er sannur. Og hann veit, að hann segir satt.
-36- Þetta varð til þess, að ritningin rættist: Ekkert bein hans skal brotið.
-37- Og enn segir önnur ritning: Þeir munu horfa til hans, sem þeir stungu.
Jóh 17:1-5
-1- Þetta talaði Jesús, hóf augu sín til himins og sagði: Faðir, stundin er
komin. Gjör son þinn dýrlegan, til þess að sonurinn gjöri þig dýrlegan.
-2- Þú gafst honum vald yfir öllum mönnum, að hann gefi eilíft líf öllum þeim,
sem þú hefur gefið honum.
-3- En það er hið eilífa líf að þekkja þig, hinn eina sanna Guð, og þann sem
þú sendir, Jesú Krist.
-4- Ég hef gjört þig dýrlegan á jörðu með því að fullkomna það verk, sem
þú fékkst mér að vinna.
-5- Faðir, gjör mig nú dýrlegan hjá þér með þeirri dýrð, sem ég hafði hjá
þér, áður en heimur var til.
Hvíldardaginn héldu þær
kyrru fyrir samkvæmt boðorðinu.
|
