Oršskviširnir 13:14-14

-14- Kenning hins vitra er lķfslind til žess aš foršast snöru daušans.

 

Oršskviširnir 15:2-2

-2- Af tungu hinna vitru drżpur žekking, en munnur heimskingjanna eys śr sér vitleysu.

 

Oršskviširnir 16:21-21

-21- Sį sem er vitur ķ hjarta, veršur hygginn kallašur, og sętleiki varanna eykur fręšslu.

 

Oršskviširnir 15:23-23

-23- Gleši hlżtur mašurinn af svari munns sķns, og hversu fagurt er orš ķ tķma talaš!

 

Oršskviširnir 18:20-20

-20- Kvišur mannsins mettast af įvexti munns hans, af gróšri varanna mettast hann.