Drottinn, Guð vor,
hversu dýrlegt er nafn þitt um alla jörðina!
Þú breiðir ljóma þinn yfir himininn.
Af munni barna og brjóstmylkinga
hefir þú gjört þér vígi
til varnar gegn óvinum þínum,
til þess að þagga niður í hefndargirni óvinarins.
Þegar ég horfi á himininn,
verk handa þinna,
tunglið og stjörnurnar, er þú hefir skapað,
hvað er þá maðurinn þess,
að þú minnist hans,
og mannsins barn, að þú vitjir þess?
Þú lést hann verða litlu minni en Guð,
með sæmd og heiðri krýndir þú hann.
Þú lést hann ríkja yfir handaverkum þínum,
allt lagðir þú að fótum hans:
sauðfénað allan og uxa,
og auk þess dýr merkurinnar,
fugla loftsins og fiska hafsins,
allt það er fer hafsins vegu.
Drottinn, Guð vor,
hversu dýrlegt er nafn þitt
um alla jörðina!
